Voor mijn gevoel is het al een eeuwigheid geleden dat ik voor het laatst een haaknaald in mijn handen had. De afgelopen dagen ben ik vooral bezig geweest met andere dingen.
Mijn jongste zoon werd zaterdag zes jaar, en dat moest uiteraard gevierd worden.
Nou lag mijn achtertuin al bijna een jaar half open, omdat we ooit begonnen waren met tegelen en het toen niet hebben afgemaakt. Nu wilde ik het absoluut voor de verjaardag van de kleine man afhebben, zodat we zijn verjaardag in de tuin konden vieren.
Met bloed zweet en tranen is het gelukt. Ik ben zeer gelukkig met het resultaat.
Ik heb ineens zeeën van ruimte. En het was prachtig weer deze zaterdag, dus dat werd een zeer geslaagd feest.
Helaas heb ik van al het sjouwen met zware stoeptegels enorme last van mijn schouder gekregen, dus haken zie ik even niet zitten.
Vandaag moest er getrakteerd worden. Op de blog van Corine kwam ik een tijdje geleden enorm leuke cupcakes tegen. Zoiets wilde ik ook gaan doen, maar door mijn pijnlijke schouder kwam ik daar niet aan toe. Zodoende heb ik voor de makkelijke variant gekozen. Simpel, snel, maar wel in trek:
Roze koeken-smileys. Ik heb kleine roze koeken gebruikt en ze versierd met de glazuurstiften van Baukje. Naast de koeken hebben alle kinderen een tatoeage-pen gekregen.
Volgens mij vonden ze het geweldig, maar het belangrijkst: mijn kleine grote jongen was zeer content.
Hopelijk voelt mijn schouder snel beter, dan kan ik weer met iets anders aan de slag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten